De wandeling...

Ik liep eens langs een stromend beekje
met als Gids mijn Heer en Heiland,
ik voelde kracht en liefde stromen
het Levend Water schiep een band,

ik nam een takje uit Zijn Schepping
en schreef gedachten in het zand,
gedachten hoe het straks zou wezen
als Hij daar wenkend met Zijn hand;

al Zijn kinderen Thuis zou roepen
door 't Levend Water sterk verwant,
die Hij door stromen van Zijn zegen
zou dragen naar Zijn Vaderland,

ik zou 't geschrevene gaan lezen
maar keek verbaast mijn Heiland aan,
ik vroeg Hem waar mijn woorden bleven
die ik zojuist in 't zand zag staan,

Hij nam het takje van mij over
en bood toen liefdevol Zijn hand,
Hij zei; Mijn kind, wat jij daar schreef
gaat boven al jouw aards verstand,

'k ben toen verwonderd teruggelopen
met wederom als Gids, mijn Heiland
die door een sterke band daar schiep,
verlangen naar Zijn Vaderland...


Jolanda Vlastuin-van Deelen