Zomaar een gewone woensdagmorgen
een kereltje van net vier jaar
zat naast me in de auto
had een ochtend vrij van school, vandaar.

Zijn wijze oogjes staan zo dromend
zijn verhaal zo plots gestaakt
waar zou hij nu aan denken
hij heeft jong al zoveel meegemaakt.

Jongen, denk je soms aan je papa
die aan 't werk is in de kas
die strakjes pas weer thuis komt
daarom ik vanmorgen op je pas?

Jongen, denk je soms aan je mama
die je 't weekend pas weer ziet
die niet meer bij je thuis woont
waarom, dat begrijp je nu nog niet.

Jongen, waarheen gaan jouw gedachten
stil bekijk 'k je van opzij
wat gaat in dat koppie om
ben je bang, boos, verdrietig of blij...

Zijn zachte stem doordringt de stilte
dromend kijkt hij ineens mij aan
Ik zou zo graag eens klimmen
even in de hemel kijken gaan.

Met zijn hoofd tegen mij aan zegt hij
bij Jezus is het mooi en fijn
Ontroerd geef ik een knuffel
dat vertrouwen van een kind zo klein!

Zomaar een gewone woensdagmorgen
een kereltje van net vier jaar
zat daar naast me in de auto
had een ochtend vrij van school, vandaar.
Lineke Huisman