geeft na verloop van jaren matte glans
het verderf van deze wereld geeft
een hartstochtelijk verlangen naar vroeger
van zorgeloosheid die eigenlijk nooit bestond
waarvan amper in de verte iets verborgen lag
opzij geschoven door de fragiele kinderziel
Ik zie de Herder met het lammetje op zijn schouder
om het kind te hoeden voor bange eenzaamheid
te jong nog voor deze wrede wereld doch
nooit geweten dat kinderlijk gedachtegoed
zo een een relativerend vermogen in zich heeft
het geluk dat weet te verdringen de dingen
die hun innerlijk niet mogen bederven
