het tenger lijfje
zware knikkers torsend
schoenen aan
veters strak geknoopt
'geen jas, mam?'
vragend, bijna dwingend
ik zeg waarop hij hoopt

kleine handen
naar de poortschuif reikend
balancerend
bijna op één teen
de open poort
nog twijfelend achterlatend
'kusje mam, nog één!'

de wereld
gretig aan zijn voeten
betoverend haast
verhult in zich gevaar
oh God
bescherm dit allerliefste
mijn kind, nog lang niet klaar


Anne M. Hoogveld
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment