Je keek me aan
en sprak meteen
die woorden:
'ik ga niet naar
het rusthuis,
dat staat vast!'

Ik grinnikte
om je vechtlust
diep van binnen
en zag dat
die beslissing
bij jou past.

'Nee, het is
nog geen tijd,
mijn taak hier
is nog niet klaar.'
zei je en
keek me aan.

Ik vroeg je
mij te helpen
door te bidden
en naast mij
op de gebedsmuur
te blijven staan.

Oud en jong
met hun
gevouwen handen
bidden
een zegen
voor hun gemeente af.

Het Vuur, de Geest
maakt ons
warm van binnen.
Dat jij
nog niet gaat 'rusten'
is voor ons geen straf.

Jolanda Holleman-Kropff