Rust...........

Weer is een dag vergleden
het maanlicht spreidt haar gloed
over de stille akkers
en met een stil gemoed
denk ik aan al die dagen
die dagen van weleer
toen God zo heel nabij was
zo heel nabij... en weer
voel ik Zijn warme adem
hoor ik Zijn troostrijk Woord
'k verneem hoe Hij mijn hand neemt
aan Zijn hand - reeds doorboord -

Mijn ogen worden zwaarder
- 'k vind rust in God mijn Heer -
en morgen? Ach, geen zorgen
óók dan is Hij er weer....