In de trein zag ik haar zitten
de ogen dof, een leren jas
op haar schoot een oude tas
een bleek gezicht en haar met klitten
Ik kan haar niet sturen Heer
wilt U haar sturen Heer
Ze is onrustig, zit te rillen
haar nagels krassen in haar huid
ze kan niet zonder,al zou ze willen
verbreek haar muren Heer
Ze kijkt me aan, haar ogen groen
pupillen klein, een vage lach
herkenning,een verlegen 'dag'
heel eventjes die blik als toen
Ik kan haar niet helpen Heer
wilt U haar helpen Heer
Ze zit in een web gevangen
de spin van de beslagen ruit
heeft die voor haar uitgehangen
U kunt haar helpen Heer
Ze vraagt "heb je wat geld voor mij"
een pakje drinken in haar handen
altijd haar vleugels, nergens landen
een diepe zucht, ze glimlacht blij
Ik vraag om Uw liefde Heer
schenk haar Uw liefde Heer
Als een vlieg zit zij gekleefd
tussen grauwgekleurde takken
"k weet dat zij U nodig heeft
geef haar Uw vleugels Heer
De trein hobbelt eentonig voort
als altijd tussen rails gevangen
net als het stil bedroefd verlangen
van Ellis, voor ze heeft gescoord*
................................................................
Het was Uw lijden Heer
Uw bloed bevrijdde Heer
Ze heeft nu Uw vleugels Heer
*Ellis is een fictieve naam
Spreuken 17:3
Zilver wordt gezuiverd in een smeltkroes
Goud in een smeltoven
maar alleen de Heer weet wat in een
mensenhart leeft
