NAAR PSALM 15
Here, Uw tent staat te lonken,
eens zal ik die tent betreden,
Uw heilige berg ligt te pronken,
eens zet ik daar mijn schreden.
Ik probeer te leven naar Uw wens,
maar ik voel mij soms weg glijden,
tenslotte ben ik ook maar een mens,
die de valkuilen niet kan vermijden.
Ik hoef U niet te vrezen,
toch voel ik mij niet gerust,
U kunt mijn leven lezen,
toch ben ik altijd ongerust.
Uw weg ligt vol met stenen,
ik voel ze tijdens elke stap,
op een dag zijn ze verdwenen,
want ik geloof in Uw landschap.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.