Daar is geen weten van het hart
Geen kalme hand voor ruig gemoed.
Dichtsels van lief en stille smart
Doen elke aard, oneindig goed.

Uw pen vol zoete melancholie, schreef
woorden voor verdwaald gemoed.
Die verzen zijn voor ons de olie
Welk ons gevoel weer branden doet.

't Is goed uw woorden wat te lezen
Nog even voor het slapen gaan
Opdat mijn hart in vree zal rusten
Dra ik mijn ogen heb toegedaan.

Dit lied kent niet die schone woorden
'k Mocht willen, zo te schrijven kon.
Uw pen, zo teder voor wie hem hoorde
Mijn dichteres, Alice Nahon.

Wil Breuker, januari 2008


U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment