Vrij...

Mijn God, ik wist van Uw bestaan
ik riep U van mijn jeugd af aan
maar na mijn bede op Uw Woord
voeld' ik mij vaak zo onverhoord.

'k Had in mijn hart wel plaatsgemaakt
maar U had mij nog niet geraakt
al wist ik reeds van 't houten kruis
ik voelde mij nog lang niet thuis.

Ik dacht zoveel te moeten doen
probeerde 't ook met goed fatsoen
maar 'k voelde mij toch echt niet vrij
want 'k liep steeds aan Uw Woord voorbij.

U zei, geloof maar als een kind
dat steeds opnieuw de weg weer vindt
de weg die 'k baande door het kruis
pas dan voel jij je eeuwig thuis.

Ja Heer, ik wist van Uw bestaan
maar 'k ben U steeds voorbij gegaan
totdat U mij die woorden zei
Toen pas voeld' ik mij Vrij...