Weer komt er een stille tocht.
Een wind waait door de groep
gedachten verwaaien naar boven
daar leest God al die woorden
onuitgesproken op deze aarde
maar voor Hem hebben ze waarde.
Weer komt er een stille tocht.
Mensen denken aan de persoon
die gestorven is door een daad
waar een ieder het zijne van denkt
toch is er weer een stille stoet.
Weer komt er een stille tocht.
Een ieder met zijn eigen verdriet
men denkt wellicht aan een ander
die gestorven is aan een ziekte.
Zo loopt men zijn eigen verdriet weg.
Weer komt er een stille tocht
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 2378
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.