Ik ben nou niet
zo'n dierenfan,
maar soms geloof je
echt niet wat je ziet,
het was in een
natuurgebied,
de populatie dieren
werd te groot
en mede door het
winterweer was er
maar weinig
voedsel meer,
de dieren kregen het
steeds slechter,
bijvoeren bracht
je voor de rechter
en zo voltrok zich
voor mijn hoogst
verbaasd gezicht,
de zegen van
natuurlijk reguleren,
voortschrijdend
inzicht om
Gods schepping
te beheren,
de dieren stierven
bij de vleet,
zo gaat dat als je
niet meer eet,
ik zag een reekalf,
ondervoed,
't liep op haar
laatste benen,
als bij een karkas
doorschenen
haar ribben haar
vermagerd lijf,
toen viel zij en
stond niet meer op,
haar hoofd viel in
een stille plas,
tot stikkens toe
heeft zij
haar laatste
dorst gelest
en lag daar,
levenloos,
als in een
stil protest.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.