De mens jaagt voort van uur tot uur
Zoals de wolken langs het zwerk
Van werkweek naar de zondagskerk
Alles volgens plan en duur

Geen ruimte meer voor zomaar even
Elkaar ontmoeten zoals 't komt
Elk spontaan gesprek verstomd
Elk vrij moment is al vergeven

Totdat het lot je halt toeroept
Je dwingt je even te bezinnen
Tot stoppen en opnieuw beginnen
Tijd van je leven afgesnoept

Misschien is het geen lotsbeschikking
Die je even stil doet staan
Wandelend met Hem doet gaan
Het is wellicht een Godsbeschikking

Wie zal het zeggen, 't doet er niet toe
Wat telt is dat je samen gaat
Weet dat je er niet alleen voor staat
Dat te doorzien, maakt alles goed!
Marian van der Veen-Niemeijer

U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment