Vandaag sta ik op heilige grond
er staat een struikje in de fik
het wil maar niet verbranden
het meest verbaasd ben ik
ik doe mijn schoenen uit
en kniel eerbiedig neer
'Ik ben' is hier aanwezig
ik wacht in stilte
zwijg een woordeloos gebed
omdat ik weet dat Hij het is
die mij hier in deze tijd
en ruimte heeft gezet
Hij spreekt een onbekende taal
wanneer Hij met Zijn woord
mijn ziel verlicht, mijn denken sterkt
en uit genade mijn zo klein geloof
volkomen in mij werkt.
