Denk je : God is niet te vinden
in het volle aardse leven.
Let dan op de zachte winden
die je strelen, soms maar even.

Denk je : Hoe kan ik geloven
dat God mij hier op aarde ziet,
klinkt soms zacht daar boven
troostende een vogellied.

Denk je: Nergens nog een blij gezicht
dat mij hier groet, ik ben alleen,
schijnt daar opeens het zonnelicht
dwars door de donk're wolken heen.

Het is soms klein, onopgemerkt,
maar ook het kleine wijst naar boven.
Het is 't bewijs dat God ons sterkt
in hopen, wachten en geloven.

Het is soms moeilijk dit te zien,
die kleine dingen op je wegen.
'Heer, leer ons kijken en misschien
kunnen we er dan weer even tegen.'