De stille wereld

 
Het is stil, stil geworden
in een wereld die vol is van rumoer.
Die vol is ook van bruut geweld.
Het leven wordt er zinloos neergeveld.
Aan de kantlijn staan de wachters in de horden.
 
De straten lopen vol met mensen
die leven in de stille wereld vol lawaai.
Het gezang is reeds lang verstomd
de liefde is in een masker vermomd.
Wat moeten we dan nu nog wensen?
 
De huizen lijken op een bunker,
gebouwd van sterk bewapend beton.
Geen doorkomen aan en vast op slot,
alleen nog geopend voor het werelds genot.
Terwijl de stilte naar ware liefde hunkert.
 
De eenzaamheid viert hoogtij
in een wereld die vol is met geschreeuw.
Die snakt naar liefdevolle aandacht,
niet wetend wat men nog verwacht.
Die smartelijk uitbreekt in hulpgeschrei.
 
In die alsmaar stiller wordende wereld,
die vol is met een leeg kabaal.
Zijn mensen naar elkaar op zoek;
staan als alleen gaande te boek.
In die koude harde wereld.
 
De eenzaamheid is groot en het stille zwijgen
zit vol met vragen over het waarom.
Er wordt zo weinig uitgelegd,
met heel veel woorden niets gezegd.
Hoe kan men dan begrip verkrijgen?
 
Eén is er die weet van stillen in den lande.
Van eenzamen in een wereld vol rumoer.
Jezus zegt: zoek maar bij Mij je aandacht.
Wat je van de wereld hebt verwacht
heb Ik alleen, leg je leven maar in Mijn handen.