Een zeepbel?

Is mijn geloof in Christus als een zeepbel?
Velen zeggen tegen mij van wel!
Die zeggen: Christus is niet opgestaan,
dus is je geloof maar een waan.
Als dat waar is, heb ik geen bestaan
en hebben zij gelijk.
Maar!!! Christus is wèl opgestaan; Hij leeft!!
Daarvan geeft Hij blijk,
voor mij in Zijn woord en geeft;
daarbij de Sacramenten.
Dat zijn steeds weer momenten,
van: Ik leef en gij zult leven,
omdat Ik het eerst heb gegeven.
Is mijn geloof in Hem dan een zeepbel?
Als dat zo is, dan is het ook ijdel
en ben ik alleen in dit leven van tel.
Zit ik als het ware in een cel.
Is het dan na dit leven: "Dood is dood"?
'k Denk dat velen dat wel wensen,
maar het zijn wensen van mensen.
Wensen, die satan in hun gedachten bood,
als ze komen in gewetensnood.
En zo wordt het "hier en nu" verafgood
en hun buik wordt zwaar als lood.
Maar het zijn dromen van bedrog.
Eten en drinken willen zij; uit de "varkenstrog".
Helaas voor hun gaat het voorbij
en hun zeepbel knapt erbij!
Wat overblijft, is enkel lucht.
Ze kunnen ook niet meer op de vlucht.
Want, daar staat mijn God, jawel!!!
Maar niet met een zeepbel.
Hij staat daar met de Bijbel
en zegt: Hier staat in, zwart op wit.
Christus leeft en die dat gelooft zal leven.
Die mag geloven en belijden, dit:
Ik leef, niet meer ik, maar Christus zal in mij leven!

                                (n.a.v. 1 Korinthe 15)