om een grens te overschrijden
voorbijgaand aan Gods wetten
gegrift diep in mijn hart
en is het te vermijden
kan iemand het beletten
of dwaal ik van de koers af
en raak ik lauw, verward?
Soms kan het me verbazen
die onverwachte wegen
waarop ik door blijf lopen
mijn blik gericht omhoog
daar spreek ik zelfs van zegen
maak nieuwe deuren open
verwoord ook rap mijn keuze
in een wonderlijk betoog.
Het anders staan in ’t leven
wordt dat niet afgenomen
ga ik op volle toeren
met God zelfs in ’t vizier
en wordt mij niets ontnomen
of zal het mij eens vloeren
verwordt het tot een puinhoop
als ik de teugels vier?
Dat wat mij eens geleerd is
is dat nog te bemerken
Gods zuiverheid, de reinheid
jaag ik dat achterna
zodat Gods Geest kan werken
of wijk ik van de waarheid
kan ik Gods woord bewaren
tot ik ook voor Hem sta?
Filippenzen 4:8-9
Zie "uitgelicht gedicht" 1 juli 2014