(net als Martinus Nijhoff)
Ik zie de weiden en de mooie wolken,
de dieren op het veld, ik ruik het gras.
Gedachten die nu mijn hoofd bevolken
herinn'ren mij hoe 't vroeger was.
U was er, zong een dankbaar lied,
vertelde ons de mooie Godsverhalen.
Van angst en pijn wist ik nog niet;
ik wilde nooit van God verdwalen.
Scherp is mijn zwijgen. Moeiteloos ging onder
waarop ik hoopte. Nooit wild' ik immers zonder
het Woord dat u ons had verteld.
Nu 'k ouder ben en wijzer in de wereld sta,
ga ik opnieuw mijn aardse leven na
en zie: Gods liefd' is sterker dan ons redeloos geweld.