Vaak staren wij ons blind
op wat wij zelf bedachten.
Wat hindert ons op God te wachten?
Die leus: “Het kan alleen maar zo!”
 
Zo gaan er deuren dicht
die voor ons open stonden,
die wij helaas niet vonden.
Wij waren er niet op gericht.
 
Ons inzicht reikt niet toe
in wat God zou bedenken,
wat Hij in liefde ons wil schenken.
O, laat ons toch alerter zijn,
zodat wij luisterend bidden,
bedenkend: God is in ons midden!
 
Niet zoveel vragen...
Niet zoveel klagen...
Slechts met geopend hart
zo Zijn nabijheid zoeken.
Kwaliteitstijd nemen om met Hem
ware successen te boeken,
de Naam van Jezus Christus waard.
 
Hoe vreemd en zinloos dit principe
ook moge lijken voor al wie sliepen...
Wie wakker worden zet God in:
Een nieuwe basis, een nieuw begin.
Van dode werken dan bevrijd
volgt gebedsverhoring
precies op Gods tijd!
 
(En neemt geen deel aan dode werken)