Kerstfeest in een strafkamp

Er valt dit jaar niet veel te vieren
in kerstfeest wordt hier niet geloofd.
Samengepropt als wilde dieren,
wordt vreugde zo vanzelf gedoofd.

Hun hoofden mogen niet geheven
de hemel mag men hier niet zien.
Zal God in de hel antwoord geven,
heeft iemand God wel ooit gezien?

Toch kan de satan niet verhinderen
dat God elk kind volharding geeft.
En in de harten van Zijn kinderen
is blijdschap, omdat Jezus leeft.

Geen feest, toch licht in aller harten:
dé zwaarste weg van krib naar  kruis,
ging Jezus voor, de Man van Smarten.
Die Vredevorst roept hen eens thuis.


In Noord Korea in de strafkampen, mogen de christenen niet omhoog kijken.
Hun hoofden moeten altijd gebogen zijn. Ze mogen de hemel niet zien.
Wat opvalt is: dat juist deze christenen onder de erbarmelijkste omstandigheden heel indrukwekkende getuigen van Hun God zijn.