Manna

Druppels van verlangen aan een spiegel vol raadselen
In de hoop te doorgronden wie mijn Schepper is.
Het woord dat werd geboren op de lippen van Hem.
De oorsprong van mijn adem, die zachtjes leven blies.
Zijn naam is mij bekend. Hij liet zich altijd kennen.
Vanaf de eerste dag dat liefdevol mijn eerste cel werd opgesplitst.
Hij kent mijn diepste wezen en iedere gedachte die in mij is.

Maar wie is Hij. De machtigste der machtigen.
Zijn adem doet de bergen schudden.
Hoe kan ik ooit Zijn liefdevol aanschouwen maar enigszins doorgronden.
Het is te groot en magnifiek.
Ik kan het niet begrijpen wie is toch deze God.

Zijn naam is mij bekend,
maar slechts een sluier kan ik raken van de diepte van wie en wat Hij werkelijk is.
Kristallen van de honger; wat is de omvang van Uw liefde Heer.
Als ik het toch kon meten.
Als ik de diepte slechts kon peilen van de vrede die U heeft.
De hoogte van Uw almacht eens trotseren.
Het is niet mijn honger om U gelijk te zijn.
Maar om iets meer te begrijpen van Uw motivatie Heer
Om een sterveling zoals ik met genade te omringen.

---
Manna. Wat is dat? Het onbegrijpelijke van de genade van God
laat je soms zo enorm in verwondering.