Ik fluister Gods naam
bang dat iemand het hoort,
toch ben ik alleen
in deze donkere ruimte.
Er is een stil verlangen
in mij die met U wil praten.
Achter mijn ogen
kriebelen de tranen
mijn mond beeft licht
voelt kurkdroog aan.
Op een dergelijk moment
voel ik mij echt alleen.
Er komt licht naar binnen
woorden komen naar boven.
Stil van verlangen
sluit ik de ogen.
Mijn mond gaat leven
het hart is geraakt.
Een moment waarop
de bruine vlekken
worden schoongemaakt.
Geen mens weet hoe
toch wordt mijn leven
geheeld door de Almachtige.
Wees stil naar Hem toe
hoor je wat God bedoelt.
Zo leef je het leven,
dat Hij voor je uitstippelt.
Wees niet bang om Zijn naam
te noemen, Hij noemt de jouwe ook.
Wees trots dat je een Christen bent,
een kind dat Zijn Naam durft te noemen.
Geef ruimte aan je geloof
dat heb ik ook moeten leren.
Nu aanvaard ik God de Here,
als mijn Leidsman in mijn leven.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.