Mijn ziel is leeg, is eindeloos verraden.
Ik spreek geen woorden meer met kracht,
ben veel te vaak te veel beladen
en sterf nog liever dan dat 'k mensen wacht.

Vanuit de verte nadert mij een licht.
- Het duister van mijn donker zwijgen
spreekt zuchtend totdat niemand het meer hoort -
Het licht komt in mij binnen, ongestoord.

Mijn ziel verrast door 't innerlijke licht,
bloeit open, kijkt de wereld in
en nieuwe held're kleuren, sprankelende ogen
geven mijn leven onuitsprekelijke zin.

Het licht is in mij neergedaald,
gekomen tot een koud, ontredderd mens.
Het heeft mijn ziel verwarmd. Nooit meer
zal ik ontlopen aan Hem die in mij wacht.

O, kennis van de zielen, O God,
gekomen in ons weggegooid bestaan
Leer ons uw goedheid dragen,
ontsteek een licht in Christus' naam


Frans den Harder


17 november 2005