Zijn wij het met onze idealen
die onze medemens telkenmaal
hiermee confronteren?
Het is om nieuwe dingen te manifesteren.
Elke stap voor onze toekomst welgedaan.
Het is juist om Gods wegen te kennen.
Onze ware Ouders' hart en visie
brengen ons op weg
en gaan steeds vooraan.
Het is om onze goede daden te plannen.
God is de ware Ouders van de mensheid,
Onze Vader en Moeder.
Zijn onze idealen nog steeds aanwezig?
Worden onze dromen die wij hopen
toch werkelijkheid?
Een ideale wereld van vrede
is dat de mogelijkheid?
En wat doet God met Zijn voorzienigheid?
Het is dat de mensheid elkaar verstaan,
in de taal van dienstbaarheid.
Nieuwe wegen worden dan geplaveid.
Niet alleen door de meest bekwamen.
Veelal doen wij dit alles te samen.
God lijdt om Zijn kinderen.
En Zijn hart dat wil geven,
onvoorwaardelijk.
Dan treedt Zijn genade in werking.
Het gaat toch om Zijn ideale schepping?
Wie wil zijn medestander zijn?
Onze gebeden worden dan verhoord.
Het is dat Zijn ideaal ons allen toebehoort.