Pennenstreek

Wat in mij is
dat valt niet uit te leggen.
Ik struikel, val
over de woorden
die ik zelf weef.

Voel me verlaten
en gevangen.
Het is een leegte
waarin ik me begeef.

Wie kan de taal
weer in mijn pen
neerleggen?
Wie speelt de toon
waar ik in leef?

Onzegbaar woord,
een ongeschreven
letter.
Een hapering
om wat ik schreef.

Een pennenstreek,
raakt het papier,
vloeit uit van zin
naar zin.

Het laatste woord
is "amen".
Het einde
wordt begin.