iets meer luisteren dan spreken,
niet zo ongeduldig zijn
en in vuur en vlam ontsteken,
kijkend hoe de aar zich neigt
onder felle regenvlagen,
buigend in de zwaarste storm,
groeiend, rijpend zonder klagen.
God, wat kan het moeilijk zijn,
als de winden woedend tieren,
om dan toch te weten dat
U mijn leven zult bestieren.
Zoekend naar Uw sterke arm
kan ik nergens bijstand vinden
en het lijkt of elke dag
mij vol gramschap wil verslinden.
Onder alles stille zijn,
lieve God, zal mij dat lukken?
Moet ik dan in deze nacht
meer en meer nog dieper bukken?
Leer mij hoe ik stiller word,
als een aar mij rustig strekkend,
zodat U mijn ziel bestraalt,
levenskracht in mij verwekkend!
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.