Tijd voor bezinning

Ben ik een Christen als ik mijn naaste accepteer
ook al is hij seksueel verkeerd?
Ben ik een Christen als ik mijn medemensen niet schuw,
al wonen ze tegenwoordig samen, ongehuwd?

Ben ik een Christen als ik een ander met respect zijn gelijk betwist,
al is hij ook de grootste communist?
Ben ik een Christen als ik iemand de andere wang toekeer,
al is hij Rooms-katholiek, of als hij God nog anders vereert?
Ben ik een Christen
als ik een homofiele dominee de kansel niet zal betwisten?


Nee, ik ben echt te verdraagzaam:
dat kan met “Christen” niet samengaan.
Ik geloof niet voldoende in een kerk.
Ik geloof alleen maar in Jezus en zijn werk:
“Laat de kinderen tot mij komen en verhindert ze niet”
De term homofiel hoor ik hier niet.
Maar dat zal de “Christen” wel duidelijk uitleggen;
die heeft het immers na Pasen voor het zeggen.
Ik schaam me alleen nog maar.
Misschien sluit ik me bij de humanisten aan.
En zoals altijd,
zwijgt de meerderheid.