Eens bracht de Here God in beeld
een wonderlijk gezicht,
dat daar ter plekke door Gods Geest
secuur werd toegelicht.
De schare was juist bij elkaar
in 't zondagse gewaad.
En na de lofzang werd het stil
op 't Godswoord: ‘Bidt en waakt’.
Zie daar verscheen een Godsgezicht
- Elk mens, die daar was, had
een trechter boven op het hoofd,
zolang men tot God bad.
Een milde zegen daalde neer
door trechters, open, wijd.
En dankbaar prezen zij de Heer
om zoveel zaligheid.
Maar ach, niet ieder was zo blij
om 't toestel en die zweeg,
want vierkant omgekeerd droegen die ‘t
zo bleven trechters leeg!
Wat zou de zin zijn van dit gezicht?
Ook dit heeft God voorzegd:
‘Mens keer je trechter naar Mijn licht
Ik wil Mijn zegen kwijt!’
Wie lacht nu nog om deze hint?
Gods Geest spreekt klare taal.
Begrijpen kan het zelfs een kind.
Toch: 't is nog steeds
een actueel verhaal!
