toeven in uw licht
is schaduw schuwen
toch voel ik me zo vaak
diep naar binnen gericht

o ja, daar is de stilte
gepaard aan liefde
toch leidt die weg
evenzeer naar kilte

waar het hout zich kruist
spijkert zich de adem
zoals lijden en hoop
mijn ziel bestuiven
daar woon ik, mens,
die ongevraagd
in het aardse huist
julius dreyfsandt zu schlamm