Van heinde en ver

Van heinde en ver
zoeken vergeten plaatsen
naar het kloppend hart
van hun bestaan

Wat in de verte onbeduidend leek
was dichterbij niet anders
Een nest ingeslapen huizen
vastgeklinkerd in verleden tijd
Het laatste broedsel is allang uitgevlogen

Deuren gapen zomaar open
een vale poes ontglipt
De was tobt nog in haar sop
en brandschone ramen somberen

Geen processie meer
Alleen een gewijde klok
galmt herderlijk in de wijde omgeving
Hij nodigt de verdwaalden uit 
Van heinde en ver