Mijn kleine straat is onbegaanbaar glad
'k Zie menigeen hier glibberen en vallen
De ene mens breekt dit, een ander dat;
Straks liggen er waarschijnlijk honderdtallen
Ik heb daarom gezorgd voor een smal pad
En nodig ieder uit; gebruikt het allen!
 
Maar, vreemd verwonderd, zie ik iedereen
Dat veilig paadje zeer angstvallig mijden
Ze houden zich  vreesachtig op de been
En willen liever struikelen en glijden
Verbouwereerd kijk je naar menigeen
Die door zijn eigen dwaze keus moet lijden
 
Wat doe je dan? Je tikt op ‘t vensterglas
En wijst nadrukkelijk op t veilig paadje
Maar mensen doen alsof het er niet was
En glibberen weer door ondanks je praatje
Langszij het pad dat levensreddend was
Zomaar en kleine les, vandaag in ’t straatje..
 
Hoeveel bewandelen dat brede stuk
En mijden zo angstvallig 't veilig reizen
Zo storten ze zichzelf  in ' t ongeluk
Ja worden boos als je er op wilt wijzen
Kom, vriend, verdraag mijn liefdevolle druk
Wil ‘t smalle pad als beste route prijzen