Vooropgesteld dat alle geloven de waarheid in zich hebben en dat ze allen geloven in één en dezelfde God, en dat alles op hetzelfde neerkomt.....
Waarom dan altijd weer de strijd om de macht, het gelijk tegen het geluk. Omdat het de aard van de mens is. Om te vergeten en opnieuw te beginnen.
Daarom is God's woord tijdloos, omdat het een feit is dat herhalingen en fouten steeds weer zullen plaatsvinden. Steeds weer in overgang, verschuivingen en verplaatsingen......van aarde en mensheid.
Geloven om te kunnen leven, te geven en de ontvangen.
Wat een gedoe wat een geweld, en toch is het een onderdeel van de natuur.... van zowel de Aarde als de Mens.
Natuurgeweld, raast en komt zomaar ineens op, maakt alles onderweg kapot. Is het ook zo met de mens, razen en tieren wij en hebben daarna berouw? Stukmaken en wederopbouwen doe we al eeuwenlang.
Het licht zien en dan toch weer in het donker komen te staan, herhaaldelijk.
Licht en donker onderdeel van ons bestaan, er zijn ook lichte en donkere kanten bij de mens te onderscheiden.
Woorden als bewijs, 'kijk maar hier staat het', hoe vaak wordt zo'n zin niet herhaald, naar mijn mening veel te vaak, tenminste ik heb het vaak gehoord in mijn leven. Het gaat toch niet om het letterlijke maar om de gedachten die je de juiste weg moeten wijzen.
De woorden en daden die het geweten zuiver moet houden en dankbaarheid om te weten dat het leven geschonken door God niet vanzelfsprekend is. De kern wordt al eeuwenlang doorgegeven, de een nog poëtischer dan de ander.
Bestand zijn tegen de stormen des levens, dat kan alleen als je niet gehecht bent aan het materiële. Haat is geen recht het is alleen een onrecht, iemand die ook maar een sprankje haat in zich voelt, zo iemand moet nog veel leren in dit leven.
Het opperste gevoel van geluk en tevredenheid (paradijs op aarde) bereiken en dan dankbaar zijn dat je dit mag beleven dat is weten dat God bestaat.
Waarom dan altijd weer de strijd om de macht, het gelijk tegen het geluk. Omdat het de aard van de mens is. Om te vergeten en opnieuw te beginnen.
Daarom is God's woord tijdloos, omdat het een feit is dat herhalingen en fouten steeds weer zullen plaatsvinden. Steeds weer in overgang, verschuivingen en verplaatsingen......van aarde en mensheid.
Geloven om te kunnen leven, te geven en de ontvangen.
Wat een gedoe wat een geweld, en toch is het een onderdeel van de natuur.... van zowel de Aarde als de Mens.
Natuurgeweld, raast en komt zomaar ineens op, maakt alles onderweg kapot. Is het ook zo met de mens, razen en tieren wij en hebben daarna berouw? Stukmaken en wederopbouwen doe we al eeuwenlang.
Het licht zien en dan toch weer in het donker komen te staan, herhaaldelijk.
Licht en donker onderdeel van ons bestaan, er zijn ook lichte en donkere kanten bij de mens te onderscheiden.
Woorden als bewijs, 'kijk maar hier staat het', hoe vaak wordt zo'n zin niet herhaald, naar mijn mening veel te vaak, tenminste ik heb het vaak gehoord in mijn leven. Het gaat toch niet om het letterlijke maar om de gedachten die je de juiste weg moeten wijzen.
De woorden en daden die het geweten zuiver moet houden en dankbaarheid om te weten dat het leven geschonken door God niet vanzelfsprekend is. De kern wordt al eeuwenlang doorgegeven, de een nog poëtischer dan de ander.
Bestand zijn tegen de stormen des levens, dat kan alleen als je niet gehecht bent aan het materiële. Haat is geen recht het is alleen een onrecht, iemand die ook maar een sprankje haat in zich voelt, zo iemand moet nog veel leren in dit leven.
Het opperste gevoel van geluk en tevredenheid (paradijs op aarde) bereiken en dan dankbaar zijn dat je dit mag beleven dat is weten dat God bestaat.