kijk uit over de drukke straat
Verderop zie ik de eerste kraam
de eerste die op de markt staat.
Misschien is het wel de laatste
zo ver ben ik nooit geweest.
Boos ben ik niet geworden op God
toen ik in de rolstoel moest verblijven.
Nee, ik aanvaard het niet als mijn lot
soms komt wel een traan boven drijven
want het leven is wat eenzamer geworden
gelukkig heb ik mijn geloof behouden.
Mensen zeggen: hij zit weg te teren
dan lach ik een ontwapende lach
natuurlijk moet ik veel ontberen
maar voor mij is elke dag een dag
waar in ik mag leven, lachen en leven
er is nog zoveel te zien vandaag, zoveel.
