De dood in de schoenen,
als wachtwoord: 'onrein'
Zij waren verdoemden,
hoe groot eens nu klein.
Verbannen verlaten,
verziekt en mismaakt.
Niets meer te verliezen.
Half stervend en naakt
Zo saam met z'n tienen,
toch ieder alleen.
Niets meer te verdienen,
verwerping alleen.
Waar mochten ze op hopen?
Geen weg meer terug.
Geen deur bleef meer open.
Men keert hen de rug.
In het diepst van hun wanhoop
kwam Jezus voorbij.
Toen riepen die zieken:
'heb meelij met mij!'
Hij heeft hen getrokken
in Zijn heerschappij:
'Ga, toon u de priesters
Word rein, heel en vrij!'
Zij renden, voor 't leven,
geraakt in geloof,
dat Jezus zou geven,
wat Hij had beloofd.
Zij werden gereinigd,
van harte gezond.
Slechts een kwam weerom,
die zijn Redder daar vond.
Die dankte zijn schepper,
bracht lofprijs en eer.
Hij viel in aanbidding
voor Christus terneer.
'Waar zijn de andere negen?'
vroeg Jezus nadien.
'Waar zijn zij gebleven?
- Het waren er tien!'
(Lucas 17 vanaf vers 11)
