Rafidim, water uit de rots.

In de woestijnen van het leven
zijn plaatsen die oase's zijn.
Plekken die je rust en koelte geven,
een pleisterplaats in de woestijn.

Langs vele pieken en door dalen
trekken mensen door het leven voort.
Een weg, geschreven in verhalen,
gedreven door Gods eigen woord.

Zo trok Gods volk eens door woestijnen,
door hitte, droogte en onzekerheid.
De Vader vergezelde toch de zijnen,
Hij die Zijn kinderen altijd begeleidt.

Zo werd er rust in Rafidim gevonden,
met water door Gods gunst gegeven.
Het heelde dorst, verfriste monden,
een pleisterplaats voor rust en leven.

In de woestijnen van het aardse leven
zingen wij: God gaat Zijn kind'ren voor.
Wil ons altijd de rust en liefde geven
heel ons zorgend, zingend leven door.

 Naar Ex. 17: 4 - 7 God geeft water uit de rots.