'k Verbeeld mij, dat ik Maria ken
die aan Uw voeten zit.
Dat ik saam met haar aan 't luisteren ben,
wanneer U spreekt en bidt.
Dan schuiven wij nog dichterbij,
bevrijd van aardse zorgen.
De wereld wordt zo wonder‑vaag.
In U zijn wij geborgen.
 
'k Verbeeld mij, dat ik Maria weet
mijn zuster en vriendin.
Dat ik saam met haar alles vergeet,
waar ik Uw wijsheid win.
Heer, leer ons luisteren altijd meer.
Uw woord moet tot ons spreken.
Doe 't in ons groeien meer en meer
tot het 's werelds glans doet bleken.
 
'k Verbeeld mij, dat wij samen zijn
om naar Uw doel te jagen.
Zoals Maria zal ook ik
U zoeken alle dagen.
U stilt de honger, lest de dorst,
leert ons ons kruis te dragen.
O Redder, Vriend, o Levensvorst,
wij blijven naar U vragen.
 
'k Verbeeld mij, dat, zo dicht bij U
we ook samen zullen zingen,
van Uw unieke scheppingskracht
en wonder‑nieuwe dingen.
Op berg, in 't dal
zij 't pad ook smal,
wie weet, wat er nog komen zal.
Maar Heer, U bent ons al in al.
Eens gaan wij juichend binnen!

Naar Lucas 10