Vleugels van de dageraad

Waar kan ik Uw Geest ontgaan
of Uw Aangezicht ontvluchten,
zelfs al steeg ik naar de Hemel
ook daar hoort U mijn zuchten.

Nam ik vleugels van de dageraad
of woonde aan het einde van de zee,
ook daar zou Uw hand mij leiden
en Uw Geest gaat met mij mee.

Zelfs de diepste donkerheid
maakt het voor U niet duister,
maar de nacht licht op als de dag
en toont mij Uw stralende luister.

U verstaat van verre mijn gedachten
en kent mijn zitten en mijn staan,
omringt mijn lopen en mijn liggen
en zal altijd naast mij gaan.

Daarom hoe kostelijk Zijn Uw gedachten
het gaat boven mijn verstand,
hoe machtig veel haar aantal
als een ontelbare hoeveelheid zand.

Ik loof U omdat U mij maakte
ontzagwekkend en wonderbaar,
ja prachtig zijn Uw werken
en Uw Woord is altijd waar!

Psalm 139:7-9