In duistere nacht na lange wake en onrust
gevoel van verlatenheid en eenzaamheid
waar angst en onzekerheid beurtelings strijd
zijn wij van onze nietigheid zo vaak bewust
wachtend op de eerste tekenen van de dag
luisterend naar zachte toon van vogelzang
en kwetterend door onweerstaanbare drang
dat ieder naar eigen aard weer loven mag
dan barst in het al omvattend stralend licht
onze dank eer en lofzang naar U omhoog
in ruimte van eeuwigheid der hemelboog
en onze verwachtingen enkel op U gericht.
Laat Heer, onze ootmoed in dank vertaald
's morgens rijzen als Uw zon weer straalt.
