Als de deur niet openstaat;
als het hart niet mee gaat zingen
met de vogels in de maat,
met de juichende koralen,
met het jubelende koor,
met de zon, die staat te stralen
tussen witte wolken door.....
......Als je al die vreugdetekens
niet meer hoort en niet meer ziet,
omdat jij bent blijven steken,
weggezonken in verdriet....
Dan laat God Zijn stem nú horen:
Laat je ogen opengaan!
Luister goed, met beide oren
naar het lied van jouw bestaan:
Immers, je bent uitverkoren
om met Hém de weg te gaan!
Laat je leven weer gaan bloeien;
dánk maar, tegen álles in.
Zéker is, dan ga je groeien
en je leven krijgt weer zin!
Dankbaarheid laat zich niet dwingen
als je hart niet openstaat.
Maar de dank komt binnendringen
en je gaat een danklied zingen
als je Hém maar binnenlaat!