laten mijn woorden stromen als dauw
als een zachte regen op het gras
als parels schitterend van Gods trouw
als frisse mist op het gewas
laat de aarde mijn woorden horen
als een storm die de mensheid doet beven
als de zon bij het ochtendgloren
als schaduw die verkoeling zal geven
want ik zal niet langer zwijgen
en ik open mijn mond, hoor naar de klank,
zodat mijn God de eer zal krijgen,
Hij is zo groot, komt toe alle dank
zoals een arend zijn nest opwekt
en boven zijn jongen zweeft,
met zijn vleugels zijn kroost bedekt,
zo is mijn God, die eeuwig leeft.
naar het lied van Mozes (Deutr. 32)