Genieten van het gewone...

Lopend in de avondschemering,
op een lentedag aan de snelle vliet,
bespeur ik ‘n vredige bescherming,
in het prachtige natuurgebied.

De stilte stelt me op m´n gemak,
een stilte die ik als het ware voel;
ergens zit een uil op een eikentak,
azend op prooi, bij de waterpoel.

Vele sterren stralen overal,
en de opkomende maan is paraat,
om licht te brengen over berg en dal,
tijdens de nacht, tot de dageraad.

Bloesemgeur prikkelt mijn neus intens,
ik vergeet de drukte van alledag,
geniet van dit alles en heb de wens,
dat het voor ieder lang blijven mag.

Gewoon wandelen door bos en hei,
door vogelzang te worden afgeleid,
maakt niet alleen ‘n goede stemming vrij,
doch stemt mij tevens tot dankbaarheid

Hubke