of het ruisen van het riet
opvalt in 't lawaai des levens
weet ik in mijn stil verdriet
dat de Heer mij in die dingen
klein en voor het gros te min
zegent met Zijn wonder liefde
Hij verkwikt en geeft weer zin
als dan door een woord van vriendschap
iets van binnen wordt geraakt
en ik voel dat in de chaos
zo weer ruimte wordt gemaakt
weet ik dat de Heer mij zegent
Hij strooit liefde om mij heen
in de strijd tot overwinning
sta ik daardoor nooit alleen
jij bent in de rot momenten
vaak het lichtje op mijn pad
dan durf ik weer langzaam hopen
dat de Heer mij niet vergat
jij mag dan mijn baken wezen
jij begrijpt wat ik bedoel
jij mag raad en daad mij geven
wat een zegenrijk gevoel
ooit hoop ik voor jou te wezen
wat je nu voor mij mag zijn
troost en hulp in donk're tijden
soms een middel voor de pijn
schroom niet als ook in jouw leven
stromen woeden in de nacht
want misschien kan ik je bijstaan
samen bidden geeft zo'n kracht