In ’t zachte licht verglijdt de dageraad
vanaf ’t vroege uur tot avondklok
van schemering tot schemering.
 
Vanaf de zon rijst aan de oosterkim
aarde verwarmt met haar stralen
tot ze in ‘t westen onderging.
 
Zo verglijden ook onze levensdagen
langs de strakke lijnen van hoop
tot levensdag in herinnering.
 
Aan de avond van mijn leven wil ik danken
voor het zonlicht en de vele zegen
die ik iedere dag weer ontving.