Geen bloemen bloeien in de winter
zélfs niet de sterkste roos
lijkt alles zo somber zo doods
als door kou en vorst verstijfd
geen warmte komt als troost
hoe zullen wij als ’t grote faalt
de liefde en geluk uit te stralen
nog hopen op een kleine kans
dat wij door ’t kleine vrede halen
warmte vanuit een wieg en stal
toch zien wij daar bloemen bloeien
die winterse kou ons doen vergeten
een blijdschap die ons blijft boeien
ons werkelijk warm leven doet weten
met dankbaarheid onze harten vult.
