Aan de oever van mijn gedachten
Woedt soms een hevige storm
Niemand kan de wind dan luwen
De schade is enorm
Mijn geest werpt barricaden op
Om mijzelf te beschermen
Maar de diepe zee blijft kolken
Heer, wilt U zich ontfermen
Aan de oever van mijn gedachten
Staat een grote, sterke Rots
Als ik alles los moet laten
Val ik in de armen Gods
Dit gedicht heb ik geschreven met in mijn achterhoofd iemand die mij lief was