In de diepste diepten verzonken

Ik weet het niet meer.
Ooit was God de Heer
van mijn leven; maar nu...?
Oh, dit is zo cru!

Ik voel me verlaten
door God en de mens.
Wie heeft dat in de gaten?
Doodgaan is mijn dreigende wens.

Ik ben nu zo eenzaam,
zo bang en alleen.
Ik kan nergens meer heen.
Waar vind ik het raam?

Ik zou wel willen praten
over hoe je nu de grens
van het leven kunt laten
en toch... wie vervult mijn wens?

Ooit, God, had ik U
in mijn leven; maar nu...?
Help mij, dat ik mij weer
opnieuw naar U keer...!

-----------------------------------------------------

Ik wil niemand ooit de diepte in praten,
maar: voel jij je alleen, verlaten,
wéét dan dat op de achtergrond
God de Vader wacht tot jij komt!