in deze dikke grijze mist
psychisch lijden onbeslist
met toegestopte oren
slechts gedachten horen
die leven uit me zuigen
door leugens die getuigen
vraag ik je niet weg te gaan
hou het vol en zie me aan
geef me afgepaste zorg
zoek toch anderen als borg
om mede met jou te dragen
als ik soms zal overvragen
samen komen we tekort
lijkt ons leven wel verdord
maar geduldig is de Heer
en dit alles doet Hem zeer
als we ons tot Hem wenden
zal Hij Zijn zorg zenden
dan zijn we niet meer alleen
slijpt Hij ons als edelsteen