verbaas ik me er over
hoe zwart de
afgelopen tijd lijkt
Wat heb ik in
diepe dalen gelopen
Altijd op een
vluchtweg hopend
Wat heb ik weinig
omhoog gekeken
Zo kon Hij mij ook geen
helpende hand toesteken
Ik heb in afgesloten bubbel
rondgedwaald
Boos op mezelf
ik had gefaald
Ik kon niet meer
aan mijn eigen eisen voldoen
En hoog waren ze,
mijn eisen van toen
Onzekerheid en twijfelen
aan mijn eigen ik kreeg ik ervoor terug
De angsten en terug getrokken
periodes werden berucht
Wat was het moeilijk om
te blijven staan
Als ik terug kijk
vraag ik me ook oprecht af
hoe ik dat heb gedaan
Niet ik, maar Hij heeft mij
niet laten vallen in dat zwarte gat
Ook ik gaf ik bijna op,
Hij was het die onophoudelijk voor mij bad
Hij was het die onophoudelijk voor mij bad
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.