als de golven van het eindgericht
de mensheid overspoelen
doet God Zelf de deur dicht,
zullen alleen rechtvaardigen ontkomen
als in de dagen van Noach zal het zijn
bespottelijk en uitbundig feesten
knallen, brallen, zwelgen, beesten,
durven denken doen en dromen
zonder God, dus zonder schromen
er klinkt het tikken van een hamer
nog steeds, ’t is nog niet te laat
de ark van Gods geduld
die op een heuvel staat
planken overdwars
geslagen in het bloed
de enige plaats
die echt beschermen doet
heilig en veilig
door het oordeel heen
binnenin Zijn hart
in Hem alleen
